Gistermiddag (31 juli 2019) vertrok ik in mijn eentje vanaf Schiphol naar Bangkok. Telkens ging er door mijn hoofd van: ‘hoe zal het zijn buiten Europa, hoe zal het zijn om in je eentje te gaan vliegen, hoe zal het zijn om in je eentje te gaan backpacken in een hartstikke vreemd land? Al gauw zette ik de knop om en dacht ik ga gewoon ALLEEN!! Hoppa, JE KAN DIT MARIJN! Eenmaal door de slurf in het vliegtuig gestapt viel mijn mond open van verbazing. OMG wat een groot toestel is dit zeg!! Ik kan filmpjes kijken, muziek luisteren en noem het zo maar op. De maaltijden waren ook echt top. Van diner ot aan een heerlijk ontbijt. \240Om 10:00 uur (lokale tijd) landde ik op Bangkok. Weer een spannend moment, omdat ik een uur overstaptijd had op een vreemde en grote AirPort. Ik volgde de bordjes ‘travel’ en kwam uit bij de douane. Alles 1 voor 1 uit mijn rugzak gehaald, jas en trui uitgedaan (stond nog net niet in mijn onderbroek), dus ik dacht ik kan erdoorheen. Helaas Marijn, het douanepersoneel wees naar mijn schoenen. Oeps, die was ik even vergeten uit te trekken. \240Na braaf alle bevelen te hebben opgevolgd, liep ik naar de gate waar mijn volgende vlucht vertrok richting Hanoi. Toen ik in het vliegtuig stapte, stond er een heerlijk, rustgevend muziekje aan. \240Eenmaal in de stoel te zijn beland, maakte de steward een buiging en begon de safety check uit te beelden. Geweldig hoe zij dat op hun eigen manier uitvoeren. Ik kreeg een heerlijke lunch met noodles, salade en een broodje.

Yessss eindelijk op Hanoi geland. Door de visum check, naar de bagage belt. Al vrij snel zag ik mijn backpack met hoes. Toch wel blij dat het goed was door gelabeld. Ik ontmoette een Nederlands stel van ongeveer 28 jaar oud, waarmee ik met de bus naar het centrum van Hanoi ben gereden. We konden kiezen uit drie bussen, omdat Karin en ik allebei super blond zijn. De Vietnamese mannen begonnen hevig naar elkaar te roepen. Rustaaaag, uiteindelijk gewoon zelf gekozen waar we instappen. Eenmaal aangekomen met de bus bij het old quarter district (veel hostels en backpackers), nam ik afscheid van het Nederlandse stel en liep ik zelf verder om mijn hostel te zoeken door de hevige buien. \240Ik was helemaal zeik en zeiknat. Overal raasde er verkeer langs mij heen,, ik was moe van alle vluchten en \240de toch wel gezonde zenuwen. Mehhhh ik kon mijn hostel niet vinden. Uiteindelijk had ik erwten in mijn ogen en stond ik er kennelijk al vlakbij. Ik stapte het hostel binnen en werd hartelijk verwelkomd met een fruitcoktail, een banaan en een koekje. De mensen hier zijn ongelofelijk lief en zorgzaam. Daarnaast werd mijn backpack naar boven gesjouwd door de zoon van de eigenaresse van het hostel. Later op de avond ben ik erg goed op weg geholpen door de eigenaresse, want samen met haar heb ik mijn trips naar Ha Long Bay (cruise) en Sapa (rijstvelden) geboekt. Erg fijn dat, dat vanuit het hostel zo goedl is geregeld en ook de shuttle erheen en weer terug!! Ik blijf in Hanoi tot 4 augustus. Morgen ga ik deze \240mooie stad verkennen. Time to sleep right now!

Liefs,

Marijn