Helemaal klaar voor vertrek!

Goedemorgen! Eigenlijk was goedenacht passender toen de wekker om 01:50 ging, maar met een springende moeder en 3,5 week Marokko in het vooruitzicht was het goed opstaan. Te vroeg begon de reis naar Weeze vanaf waar ik naar Agadir zou vliegen. Gelukkig kon ik naar het vliegveld gebracht worden en met een paar boterhammen met eiersalade achter de kiezen gingen we ervoor. Eenmaal aangekomen op Weeze Airport ging alles erg voorspoedig en kon ik wachten tot we zouden vertrekken. De vlucht zelf ging ook lekker vlug doordat ik de tijd had gevuld met een romcom, muziek luisteren, lezen en een beetje dommelen. Na ruim 4 uur kwamen we dan ook aan in Marokko! Vanaf hier was het nog een moeilijke keuze of ik de taxi naar het surfdorp Tamraght zou pakken of met de lokale bussen zou gaan. Aangezien het nog vroeg was en ik de hele dag de tijd had besloot ik voor het laatste te gaan. Hoewel het niet volledig soepel ging met een grote koffer in een overvolle bus vol locals die geen Engels spraken, kwam ik met hulp van een aantal vriendelijke Marokkanen terecht in Tamraght. Hier had ik het hostel vrij snel gevonden en kon in gelukkig ook al wat eerder in mijn kamer.

Nadat ik me had omgekleed besloot ik wat te gaan eten en ik belandde in het eerste de beste cafeetje in de straat. Hier heb ik lekker een ijskoffie, smoothie en panini genuttigd terwijl ik heb zitten lezen.

Eerste fitcheck in het hostel

Erg welkome lunch

Het viel hier meteen al op dat er echt overal katjes zitten, ook in het café liepen ze overal. Na de lunch besloot ik een rondje door het dorpje te lopen, dat vrij klein lijkt op basis van wat ik gezien heb, en daarna het dichtstbijzijnde stuk strand te bekijken. Dit is gelukkig dichtbij, op zo’n 15 minuten lopen van het hostel, en ik heb hier de eerste surfers én kamelen gespot.

Kamelen op het strand, een erg bizarre ervaring

De zee!!

Na een tijdje over het water te hebben uitgekeken besloot ik maar even te gaan chillen in het hostel. Omdat het avondeten elke dag om 20:30 is was het nog best een tijd overbruggen, maar met een beetje chillen, serie kijken en lezen is het geen straf en kom ik de tijd wel door.

Zonsondergang tijdens het lezen

Na een verfrissende douche en een beetje lezen op het dakterras (met zonsondergang!) was eindelijk het avondeten aangebroken. Het was vandaag erg rustig met het avondeten, ik at samen met 2 Engelse meiden, Jade en Whitney. Mijn kamergenoot Imen (een Marokkaans meisje dat 2 nachten hier blijft) at toch niet mee dus we zaten maar met z’n drietjes. Desondanks waren het 2 leuke meiden en hebben we na het eten nog wat gekletst op het dakterras. Omdat ik toch wel moe begon te worden ben ik nu maar een beetje op tijd naar de kamer gegaan. Nog eventjes lekker chillen op bed en dan op tijd slapen. Want morgen staat een leuke dag op het programma met een yogales en surfles dus ik moet uiteraard fit zijn!

Welterusten vanuit Marokko

Even een break tussen de sessies door

Whitney stond erop om een foto van me te maken na de les “because I looked really good”, nou dan doen we dat maar braaf haha

Dat zand en zout geeft toch altijd een goeie scrub

Terug aangekomen in het hostel had ik even gauw gedoucht om daarna te lunchen. Ik zou eigenlijk met de 2 nieuwe meiden Cati en Caro gaan, maar omdat ik ze niet kon vinden besloot ik lekker zelf te gaan naar een cafeetje in de straat. Hier heb ik een heerlijke acai bowl gegeten onder het genot van mijn boek. Het was een superleuk tentje waar terugkeren zeker de moeite waard is.

Fitcheck deel 2

Smullen!!

Toevallig kwam ik bij het afrekenen Cati en Caro tegen die blijkbaar daar buiten zaten dus spraken we af om nummers uit te wisselen en later die middag naar het strand te gaan voor de zonsondergang. Onderweg naar het strand kwamen we een nieuw aangekomen jongen Jack tegen en een Braziliaanse jongen Lukas die de meiden toevallig gisteren in de bus hadden ontmoet. We gingen dan ook met z’n vijven verder naar het strand. Daar was een prachtige rots met een soort uitkijkpunt in de zee vanaf waar je de zonsondergang heel mooi kon zien. Na nog wat gekletst te hebben (en vooral ook met de jongens gelachen) gingen we weer terug want vanavond was het tijd voor de wekelijkse Couscous Friday!

Geen verkeerd uitzicht

Vanaf hier waren we best jaloers dat we niet zelf nog in het water lagen

De couscous was echt heerlijk (heb helaas geen foto) en bovenal hartstikke gezellig. Doordat ik vandaag veel hostelgenoten had ontmoet heb ik lekker kunnen kletsen met iedereen. Na het eten heb ik nog kaartspellen gespeeld met Britt (een Belgisch meisje), haar Amerikaanse vriend John en de Franse broer en zus Andrea en Albert. We hebben de hele avond spelletjes gespeeld en gekletst en voor we het wisten was het alweer tijd om naar bed te gaan rond 00:00. Het was echt gezellig en ik kijk er zeker naar uit om met Andrea en Albert de Sahara trip te gaan doen zondag! Al met al dus een mega geslaagde dag met alleen maar leuke dingen, ik voel me helemaal top hier. Voor morgen staat waarschijnlijk de Paradise Valley dagtrip op het programma, want er zou al een groepje gaan en ze vroegen of er nog anderen zouden aansluiten. Dit schijnt een heel mooie vallei-achtige omgeving te zijn hier in de buurt waar je kan wandelen maar ook zwemmen in de wateren. Ik ben benieuwd en heb er weer zin in. Welterusten :)

Dit was het bergweggetje voordat we op het dak zaten

Ons uitzicht vanaf boven

Wat een ervaring!

Nadat we veilig waren aangekomen was het eerst tijd voor een snack voordat we de wandeltocht gingen afleggen. We namen plaats op een groot kleed onder een boom waarna we van een lokaal huis thee, sinaasappels en brood met de typische amandelpindakaas van hier kregen. Het was enorm lekker en ik heb eindelijk de traditionele Marokkaanse muntthee gehad! Na onze break startten we met de wandeltocht die niet lang was maar wel vrij inspannend omdat het echt klimmen was. Het uitzicht was enorm mooi.

Eenmaal aangekomen bij de vallei trok iedereen zo snel mogelijk z’n kleren uit en doken we in het water dat tussen de bergen lag. Het was enorm helder water en er was een soort kleine waterval aan het einde waarachter weer een nieuw beekje lag. Vanaf de rotsen aan de zijkant kon je het water inspringen en nadat ik eerst van een laag stuk was gesprongen waagde ook ik me aan een sprong van de hoge rots. Beeldmateriaal hiervan volgt. Na het zwemmen lagen we nog wat in de zon op de rotsen en kregen we opnieuw thee. Na een paar uurtjes gingen we weer terug naar de plek waar de bus stond waar we opnieuw thee met brood en groenten kregen. Het was erg lekker om hier al het traditionele eten te krijgen.

Geen straf om hier te wandelen

Zo zag het water met de rotsen ernaast eruit

Hier zaten we met de thee bij een traditioneel Marokkaans huis, ze hadden zelfs een ezel in de tuin

Een bus vol

Eenmaal terug in de bus besloten Andrea en Albert dat ze nog met zonsondergang wilden surfen en uiteraard ging ik graag mee. Teruggekomen bij het hostel huurden we daarom gauw een wetsuit en surfboard zodat we zo snel mogelijk naar het strand konden. We hadden namelijk nog maar zo’n 1,5 uur voordat de zon onder zou zijn. Het strand is lekker dichtbij, op zo’n 15 minuten lopen, maar met surfboard is het toch iets meer een uitdaging. We hadden daarom meteen een goede workout erbij. Het surfen zelf was heel leuk. Hoewel er niet heel veel golven meer waren en ik daarom maar 2x een golf heb kunnen pakken was het heerlijk om in het water te zijn en de zonsondergang was weer erg mooi. Toen het eenmaal donker was geworden gingen we toch maar als laatsten het water uit waarna we weer terug moesten strijden met onze surfboards. Dit ging iets minder soepel omdat m’n armen al moe waren van de heenweg en het surfen maar uiteindelijk kwamen we weer terug bij het hostel.

Omdat we nog moesten avondeten besloten we bij het tentje naast het hostel wat te eten. Hier konden we genieten van een welverdiende burger of poke bowl (ik heb helaas geen foto). Een van de jongens uit het hostel, Deniss, kwam ook nog even bij ons zitten. Omdat hij een aantal dagen geleden z’n knie had bezeerd was dit het uitgelezen moment voor mij om even lichamelijk onderzoek bij hem te doen om te testen of er geen ligamentletsel was. Gelukkig leek dit op basis van m’n halfbakken testjes niet het geval te zijn. Gisteravond hadden we naast de kaartspellen ook wat raadselspelletjes gedaan, en eentje die ik kende viel nogal goed in de smaak bij Albert en Andrea. Uiteraard moesten we dit spelletje dus ook met Deniss spelen en verplaatsten we naar het kampvuur op het dakterras van het hostel. Toen dit was afgelopen ging ik naar de pinautomaat in het dorp omdat ik nog cash moest hebben om te betalen voor de Sahara trip. Helaas werkte deze niet en ging ik zonder cash weer terug. Omdat de wekker voor morgen al om 05:40 staat ging ik maar gauw douchen en was het daarna tijd om te slapen.

Voor morgen staat dus de Sahara trip op de planning, enorm veel zin in! Ik zal samen met Andrea en Albert en de hosteleigenaar Adil 4 dagen lang op roadtrip gaan richting de Sahara, waar we ook 3 nachten zullen slapen. Ik heb er veel goede verhalen over gehoord en heb er dan ook enorm veel zin in. Ik weet niet hoe het bereik daar zal zijn en of ik dus dagelijks wat kan schrijven maar jullie horen vanzelf wel weer van me. Voor nu welterusten!

De oudste bank ter wereld

Een saffraanbloem in bloei!

Het uitzicht over het dorp vanuit de bank

Weer onderweg reden we wat en maakten we een wc-stop waar we ook meteen voor onze tweede thee van de dag gingen. De man van dit winkeltje vertelde ons nog wat over de saffraan, omdat dit de nummer 1 plek is waar saffraan wordt geoogst. Na de theepauze reden we weer een flink stuk verder terwijl we konden genieten van prachtige bergachtige uitzichten. We stopten in een wat groter dorp voor lunch. Hier kregen we echt allerlei heerlijke dingen die Adil had uitgekozen. Allerlei salades, groenten, brood, vlees, aardappelen en bonen. Het eten smaakte enorm goed! Andrea wilde nog graag kijken voor een traditioneel tapijt dus gingen we langs een tapijtenwinkel die Adil in het dorp kende. Hier waren de mooiste tapijten te zien die handgemaakt worden door de Berberse vrouwen in de bergen. Andrea heeft uiteindelijk nog een heel mooi tapijt gekocht, dus geslaagd konden we weer verder op pad. Helaas voor mij besloten Andrea en Albert weer even te gaan slapen, maar gelukkig is er genoeg te zien om me heen.

In het echt zijn de tapijten nog mooier

Andrea een paar minuten nadat ze beloofde niet te gaan slapen

Ik werd in de steek gelaten door Albert op de achterbank

Het blijft een gek gezicht, maar onderweg kom je genoeg kamelen tegen. Na nog een paar uur rijden kwamen we aan in Zagora, waar we zullen overnachten. Hier bleek ons hotel erg luxe te zijn met een zwembad en ik heb zelfs m’n eigen kamer met 2-persoonsbed en balkon (zie de foto’s). Een goede plek dus om te chillen na alle uren in de auto. Uiteraard gingen we lekker zwemmen en chillen bij het zwembad.

Ze lopen overal langs de weg los rond

Dit gaat een goede nacht worden

Het uitzicht vanaf m’n balkon

Na een hoop verlies vanuit mijn kant bij onder andere tafelvoetbal, een duikwedstrijd tussen mij en Albert en een wedstrijd adem inhouden gingen we ons even opfrissen. We wilden namelijk voor het eten nog wat boodschappen doen om snacks en drankjes in te slaan voor de rest van de roadtrip. We trokken daarom het dorp in waar we erachter kwamen dat er echt bijna geen toeristen zijn en we dus nogal opvallen. Na onze inkopen hebben we nog wat uno gespeeld (wederom meermaals verloren) waarna we bij het hotel zouden eten. Adil kwam even langs maar was erg moe dus wilde later eten, dus hebben we met z’n drieën met het dreamteam (aldus Albert en Andrea) genoten van een driegangen maal. Uiteraard hadden we veel teveel tajine gegeten en dus zaten we propvol. Tijdens het eten waren we met de gebruikelijke woordspelletjes bezig waar ik eindelijk wel kon winnen. Na het eten was het inmiddels al vrij laat en waren we wat moe, dus gingen we naar onze kamers toe. We besloten daar nog één laatste spelletje te spelen, namelijk een neuriespel waarbij de rest het liedje moet raden. Andrea bleek verschrikkelijk slecht te zijn in neuriën wat genoeg vermaak opleverde. Hierna was het toch maar tijd voor bed.

Morgen gaan we rustig opstarten in het hotel en zullen we begin van de middag vertrekken. Adil vertelde dat we eerst langs een traditioneel nomadendorp in de buurt zullen gaan en een klein museum met allerlei schatten zullen bezoeken. Daarna is het nog ongeveer 1,5 uur rijden en dan zijn we eindelijk in de Sahara! Morgen zullen we dan ook onder de sterren in de Sahara slapen, ik kan echt niet wachten! Het blijft enorm bijzonder om hier te zijn en de trip is echt fantastisch. Bovendien is het hartstikke gezellig met het dreamteam, dus het kan niet beter. Voor nu slaap lekker!

Andrea genoot flink van het ontbijt

De babyfoot potjes gingen er hard aan toe

Nadat we onze tijd op deze manier goed gevuld hadden was het tijd om te vertrekken richting de Sahara! Eerst maakten we nog een tussenstop in een traditioneel nomadendorp, wat enorm bijzonder was om te zien. Het dorp leeft erg simpel en heel anders dan hoe wij gewend zijn. De huizen waren bijvoorbeeld gemaakt van stenen van modder die verstevigd waren met palmbladen. We mochten bij een van de huizen binnenkijken en de moeder van het gezin had een grote pan couscous gemaakt. Het was echt een fantastische ervaring om samen met het gezin de traditionele couscous te eten, een maaltijd om nooit te vergeten. Na de heerlijke lunch konden we de rest van het huis nog bekijken en nam Adil ons mee naar een lokaal soort museum. Hier waren allerlei schatten bewaard zoals oude brieven, zilverwerken, oude deuren en traditionele kleding. Het was erg gaaf om te zien en uiteraard hebben we hier nog een theetje gedronken.

Samen met Adil en Andrea het dorp verkennen

Beste lunch ooit!!

Het museum stond vol met de meest mooie handgemaakte oude deuren

Een paar minuten voordat we de woestijn in reden: we konden niet wachten!

Na deze verrijkende tussenstop reden we nog zo’n 1,5 uur verder (uiteraard met een slapende Andrea en Albert) en kwamen we aan in M’Hamid el Ghizlane, de toegangspoort tot de woestijn voor ons. Hier wisselde we van auto, we hadden namelijk een echte landrover nodig om de Sahara in te kunnen. Enorm opgewonden legden we het laatste stukje van onze reis af waarna we ons kamp bereikten. Dit kamp was echt fantastisch (zie de foto’s). Zodra we onze spullen hadden neergezet stond ons maar 1 ding te wachten: de zandduinen in! Met z’n drieën renden we daarom zo snel mogelijk het zand in als 3 kleine kinderen. We hadden geluk, omdat het op dit moment precies zonsondergang was en we dus een nog mooier uitzicht hadden. Uiteraard hebben we hier goed gebruik van gemaakt door wat foto’s te maken.

Actieshot van Albert en Andrea

Niet normaal zo mooi

Ik kan sandboarden!

Dreamteam <3

Daarna was het tijd om te gaan sandboarden: met een oud snowboard dat op het kamp stond gingen we de zandduinen in om hier vanaf te “surfen”. Dit was zo’n vette ervaring, echt onbeschrijfelijk. Na ons speelkwartier in de woestijn stond er een heerlijk avondmaal op ons te wachten, uiteraard weer met als hoofdgerecht tajine. Na het eten hebben we nog wat spelletjes gespeeld en ook nog geprobeerd om de Marokkaanse eigenaar van het kamp beverbende te leren. Na de spelletjes besloten we terug de duinen in te gaan met wat drankjes om naar de sterren te kijken. Dit is helaas niet zo goed op foto te krijgen maar het was echt prachtig om liggend vanaf de duinen naar boven te kijken. Ik heb zelfs meerdere vallende sterren gezien!

Er waren ontelbaar veel sterren te zien

De beste plek voor sterrenkijken

De maan was enorm groot en fel vandaag

Na nog wat woordspelletjes besloten we terug te gaan naar het kamp om ons richting bed te verplaatsen. We zouden gaan slapen op matrassen die in het midden van het kamp waren gelegd, dus recht onder de sterren. Hier hebben we nog een van de beste spelletjes van de trip gespeeld, namelijk Sahara’s got talent. Om de beurt moesten we een zangact opvoeren voor de rest die dan zou jureren. Het was echt hilarisch en het perfecte einde van de dag. Moe maar voldaan van een onbeschrijfelijk fantastische dag besloten we rond 01:30 te gaan slapen. Morgen staat de wekker namelijk vroeg, rond 05:45, voor een kanelentocht bij zonsopgang. Het is echt niet te beschrijven om hier te zijn, echt een ervaring om nooit te vergeten. Gelukkig hebben we nog 2 dagen te gaan. Slaap lekker vanuit de Sahara!

Goedemorgen zonder zorgen

Wat een uitzicht!

De beste zonsopgang ooit

Lekker puzzelen

Hierna was het tijd om ons even op te frissen (want we zaten nog volledig onder het zand van de dag ervoor) en ons klaar te maken voor de kamelentocht. Hoewel ik er eigenlijk twijfels over had besloot ik toch mee te gaan omdat iedereen ging en ook omdat Adil zei dat de kamelen hier heel goed behandeld worden. We gingen daarom einde van de ochtend op pad met onze kamelen om een stukje door de woestijn te rijden, een erg bijzondere ervaring. Erg comfortabel was het niet. Na zo’n 40 minuten rijden gingen we weer afscheid nemen van de kamelen. Gelukkig zag ik later dat dezelfde kamelen later die middag vrij losliepen door de woestijn en dat de eigenaar heel lief tegen ze was, dus dat gaf me een beter gevoel.

Daar zitten we dan

In het echt zijn het best indrukwekkende en fascinerende dieren

Na de kamelentocht stelde Adil voor om te gaan zwemmen. Dat klinkt gek in de Sahara, maar het heeft recent voor het eerst in 16 jaar geregend in de Sahara waardoor er op meerdere plekken plassen liggen waar je in kan zwemmen. Het is niet voor te stellen, maar we zijn met z’n allen echt gaan zwemmen midden in de woestijn. Echt een once in a lifetime ervaring, wat een geluk hebben we! Daarna hebben we nog even gesandboard en wat spelletjes gespeeld. Adil had een lekkere lunch voor ons gekookt met de gebruikelijke eieren met tomaat en ui en brood.

Tijd voor een duik

Ze kunnen werkelijk overal slapen….

Kiekeboe!

Rond 14:00 moesten we helaas weer afscheid nemen van de Sahara omdat we weer terug zouden gaan naar ons eerste hotel in Zagora. Uiteraard was het voor Andrea en Albert weer slaaptijd in de autorit hier naartoe, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik toch ook wel moe was van alle ervaringen in de Sahara en ik ook even m’n ogen heb dichtgegaan. We kwamen rond het einde van de middag aan in het hotel waar we nog een duik in het zwembad hebben genomen en spelletjes hebben gespeeld. Als avondeten was er vandaag een groot buffet dus hebben we lekker veel couscous en groenten gegeten. Na het eten besloten we nog een laatste babyfoot-toernooi te doen met onze laatste muntjes. Helaas ben ik van de troon gestoten als kampioen. Omdat Andrea erg moe was besloten we te verkassen naar boven waar we nog wat spelletjes op de kamer hebben gespeeld. We deden een wie ben ik spelletje waarbij Andrea telkens in slaap viel als het haar beurt was. We besloten daarom maar niet al te laat te gaan slapen omdat we morgen weer redelijk op tijd op pad gaan voor de lange autorit. Daarnaast zullen we morgen nog bij een oud dorp een tussenstop maken waar grotten schijnen te zijn.

Omdat er vandaag toevallig zo kort op elkaar een nieuwe groep is gestart voor de Sahara trip zal Adil ons verlaten en vanaf morgen met de nieuwe groep meegaan. We zullen morgen dus teruggebracht worden door een van de andere jongens van het hostel die geen Engels en geen Frans schijnt te spreken. Hoe dan ook zal het met het dreamteam een gezellige laatste dag worden. We hadden het er vandaag nog over dat we echt geluk hebben gehad met hoe de trip is verlopen. Uiteraard is het hoe dan ook een onbeschrijfelijke ervaring, maar we hebben ook met de omstandigheden erg geluk gehad, bijvoorbeeld door de regen in de Sahara waardoor we konden zwemmen of het feit dat het Sahara kamp volledig leeg was en het dus helemaal voor ons was. Daarnaast hebben we ook echt geluk gehad dat we samen zo’n gezellig groepje hebben. Albert en Andrea zijn echt ontzettend aardig en het is jammer dat de trip er morgen al op zit. Gelukkig zal ik Andrea de komende 1,5 week nog veel zien en hebben we fantastische herinneringen gemaakt. Slaap lekker voor nu!

Dreamteam groepsfoto!

Filmset van Asterix en Obelix

Fotootje met Chouchou, de beste chauffeur ooit

Na onze stop gingen we weer de weg op voor een aantal uren wat lekker relaxed was. Het waren veel bergweggetjes en wegen door de natuur dus kwamen we niet veel wc’s tegen, wat betekende dat we meermaals de bosjes hebben opgezocht. De enige normale wc die we tegenkwamen bleek alsnog een gat in de grond te zijn, maar dat hield ons niet tegen. Moroccan style zeggen we dan maar. Op de terugweg zouden we ook nog stoppen bij grotten die 10.000 jaar geleden gebruikt werden als huizen en later als slaapplaats voor geiten. Dit was erg bijzonder om te zien, omdat je in de muren zelfs nog gaten zag voor bv fakkels of als opslagplaats. Uiteraard hebben we hier ook een plasje gepleegd met goed uitzicht.

Uitzicht vanuit de grot, Chouchou vertelde dat deze opening best wel leek op het silhouet van het continent Afrika

Wc-selfie!!

Even wat rek-en-strek oefeningen na 11 uur in de auto

Na een lang lang stuk rijden kwamen we rond 21:00 terug in het hostel. Onze Sahara trip zat er officieel op. Maar we hadden geluk: bij binnenkomst zagen we dat iedereen bij het kampvuur zat omdat de surfinstructeur Larbi liedjes aan het zingen was met de gitaar. We bestelden wat pizza’s en hebben deze lekker opgegeten en gezongen rond het kampvuur, erg gezellig. In de auto hadden we al een plan gemaakt voor morgen. Omdat het Alberts laatste dag is morgen wilden we graag nog een dagje surfen en besloten we een auto te huren om naar Imsouane te gaan, een surfdorp ongeveer een uurtje hier vandaan. Daarna zouden we Albert met de auto einde van de middag afzetten op het vliegveld. Om nog genoeg surftijd te hebben besloten we om voor zonsopgang te vertrekken morgen en hadden we daarom vanavond al de auto gehuurd. Dat was nogal een ervaring, maar alles zag er prima uit dus besloten we ervoor te gaan. Omdat de wekker morgen om 05:30 gaat besloten we niet al te laat naar bed te gaan. Morgen wordt een goede laatste dag met het dreamteam!

Zoveel lieve honden hier

Andrea bereidt me voor op surfsessie nummer 2 door me in te smeren met zink

Jack is echt een type, maar je kan enorm met hem lachen

Andrea en ik hadden afgesproken dat zij terug zou rijden tot Tamraght waar we Jack zouden afzetten bij het hostel, omdat het toch op de route ligt. Vanaf Tamraght zou ik dan heen en terug rijden naar het vliegveld. Nadat we Jack hadden afgezet hadden we nog een laatste moment in de auto met het dreamteam. Nu was het mijn beurt om te rijden, toch wel weer even spannend. Zeker omdat het verkeer in Marokko echt gekkenhuis is. Er gelden geen regels, iedereen gaat gewoon ongeacht haaientanden, stoplichten of zebrapaden. Ik had gelukkig geen moeilijke wegen maar wel heel veel verkeer op de weg waardoor ik goed moest opletten. Vooral de 1000 rotondes die op de route lagen waren een uitdaging en ik heb dan ook flink zitten zweten in de auto, tot navelzweet aan toe. Gelukkig kwamen we heelhuids aan op het vliegveld en vonden Andrea en Albert zelfs nog dat ik erg goed kon rijden. Die steek ik dan maar in m’n zak. Helaas was de tijd voor afscheid aangebroken en zeiden we gedag tegen Albert. Stiekem ga ik hem toch best missen want we hebben erg gezellige dagen gehad met z’n drieën.

Andrea strijdend als chaffeuse

Uitzicht op de zee vanuit de auto

Hierna zouden Andrea en ik weer terugrijden richting Tamraght waar we een aantal uit het hostel zouden oppikken en verder zouden doorrijden naar Taghazout (het surfdorp 10 minuten verderop). We hadden namelijk afgesproken om naar het skatepark in Taghazout te gaan voor zonsondergang en de meesten uit het hostel zouden daar heengaan. De route terug was weer chaotisch maar uiteindelijk goed gegaan. In Taghazout was het parkeren nogal een uitdaging, ik moest namelijk fileparkeren op een helling terwijl onze auto een enorm moeilijke koppeling heeft. Gelukkig was het gelukt met hulp van een van de meiden in de auto en konden we naar het skatepark. Dit was echt ontzettend leuk om te zien, er waren veel hippe en artistieke jonge mensen en de skaters zelf waren enorm cool om naar te kijken.

Alle hippe mensen hangen hier rond en je kan wel zien waarom

Nadat we daar de zonsondergang hadden bekeken en een theetje hadden gedronken besloten we naar een bar in de stad te gaan om wat te eten. Hoewel ik erg moe was van de lange dag en gebrek aan slaap was het gezellig omdat we met een groot deel van het hostel waren. Ik had met Andrea een vega pizza gedeeld die niet verkeerd was. We moesten ook de auto nog terugbrengen naar de verhuurder wat nog even een uitdaging was omdat de auto op de helling geparkeerd stond tussen 2 andere auto’s. Gelukkig lukte het me in 1 keer om de auto daar weg te krijgen en konden we de auto heelhuids inleveren. Omdat ik erg moe was besloot ik na het eten niet door te gaan voor drankjes maar terug te gaan naar het hostel. Morgen wordt een beetje een chill dag denk ik zonder surfen. Ik ga lekker een beetje uitslapen en dan zie ik daarna wel wat de dag brengt. Waarschijnlijk gaan we einde van de middag richting Taghazout omdat daar dit weekend een grote surf expo is met live muziek bij zonsondergang. Hoe dan ook wordt het vast weer een goede dag. Welterusten!

Zo lekker!!

Omdat dit weekend in Taghazout een surf expo is hadden we afgesproken om einde van de middag erheen te gaan voor de zonsondergang en de live muziek. Na onze lunch gingen we terug naar het hostel om ons klaar te maken. Deze surf expo blijkt hét event van het jaar te zijn in de regio dus moesten we er wel kittig uit zien. Nadat we ons gezellig met de meiden (Andrea, Adriana en ik) hadden klaargemaakt pakten we een taxi richting Taghazout met Jack. Hier hebben we de winkeltjes bekeken op het terrein en onder het genot van een alcoholvrij drankje wat gedanst bij de DJ. Na de DJ kwam er live muziek op een groot podium waar we natuurlijk heen wilden en waar we een aantal anderen van het hostel hadden gemeet. De band die ging spelen bleek een Franse Reggae band genaamd Dub Inc \240te zijn, erg random maar verrassend leuk. De sfeer zat er goed in en de muziek was echt heel leuk dus gingen we lekker los. Ik heb vooral lekker gedanst met Carolina, een Braziliaans meisje dat uiteraard goeie moves had.

Jack en ik hard op zoek naar een nieuwe zonnebril nadat onze zonnebrillen kapot waren gegaan

Andrea met een nieuw vriendje

Uitzicht op de zee met live muziek, wat wil je nog meer

Na het concert moesten we nog wat eten en dus besloten we de stad in te gaan voor wat te eten. We eindigden bij Mungas, dezelfde plek als gisteren omdat dit lekker was en nog plek had. Hier heb ik wederom een lekkere pizza gegeten (dag 3 op rij….). Na het eten was iedereen ingekakt en was het al vrij laat dus besloten we terug richting het hostel te gaan. Ik kon gelukkig mee rijden met Carlijn en Zeno, een Nederlands stel dat ook geneeskunde studeert, omdat zij een auto hebben gehuurd. Terug in het hostel gingen we snel naar bed. Morgen is het plan om einde van de middag opnieuw naar de surf expo te gaan voor de live muziek. Daarvoor ga ik even kijken of ik ga surfen of chillen, beetje afhankelijk van wat de plannen van de rest zijn. Slaap lekker en tot morgen!

Typische vibe van ons dorp Tamraght

Andrea die de surfers goed in zich opneemt

Zonsondergang aan het water blijft toch het beste

Na het optreden zouden we wat gaan eten in het centrum van Taghazout. Toevallig kwamen we bij de uitgang 2 jongens tegen die gisteren een deel van ons een lift hadden gegeven naar het centrum. Mohamed en Adil boden ook nu weer een lift aan voor 3 van ons, wat goed uitkwam omdat we met teveel mensen waren voor één taxi. Omdat Andrea en Adriana gisteren ook al een lift van de jongens hadden gehad durfde ik het wel aan en ging ik ook mee. In de auto hebben we lekker een paar Marokkaanse nummers meegezongen waarna we netjes in het centrum zijn afgezet. Daar kwamen we Aimen tegen, een van de jongens die in het hostel werkt waarna we met de groep en hem wat hebben gegeten bij een streetfood tentje. Gelukkig hadden ze hier vega wraps die er prima in gingen.

Andrea helemaal ingepakt omdat het enorm winderig was

Na het eten gingen een aantal nog een drankje doen in de stad, maar ik ging samen met Andrea mee terug met de auto van het Nederlandse stel. Degenen die een drankje gingen doen waren namelijk 2 nogal flirterige duo’s waar we geen vijfde wiel bij wilden zijn haha. We besloten daarom op onze kamer, die overigens nog steeds alleen voor ons 2 is, een filmpje te kijken. Halverwege werden we toch wel moe dus hebben we hem maar stop gezet en werd het tijd om te gaan slapen. Morgen hoop ik te gaan surfen als de condities wat beter zijn. In ieder geval zal het wel weer een lekker relaxte dag worden, maar ik heb er geen problemen mee. Ik heb het hier hartstikke naar mn zin!

Haken op de beste plek die je kan bedenken

Te schattig

Rond 15:30 besloot ik terug te lopen richting het hostel om op tijd te zijn voor de surfles, omdat ik ook nog wat water moest halen onderweg. Daar aangekomen was Larbi nergens te bekennen, maar ik ging uit van de Marokkaanse tijden en dus wachtte ik geduldig. Na een tijdje belde Andrea me, die op het strand was gebleven en die later ook mee zou surfen. Zij was daar Larbi tegengekomen die zelf aan het surfen was en de les was vergeten. Ik sprak daarom af om een surfboard bij het hostel te huren en alsnog zelf te gaan surfen met Andrea. Toen ik echt bij de receptie was vroeg een van de jongens van het hostel of Larbi zomaar de les had afgezegd en gaf hij aan dat dit vaker gebeurde. Op dat moment kwam Larbi terug en was het nogal awkward omdat ik er niet tussenin wilde staan terwijl ze in het Arabisch aan het discussiëren waren. Larbi gaf aan dat we morgenochtend een les gaan doen maar ik kijk even wat m’n plan voor morgen is.

Na de ietwat ongemakkelijke discussie tussen Larbi en een van de andere jongens kwam een ander goed plan op voordat ik zou gaan surfen. Adriana wilde namelijk een tattoo laten zetten omdat het haar laatste dag is vandaag. Ze had daarom een afspraak einde van de middag staan bij een stick-and-poke artiest in het dorp. Omdat ik nu toch geen les had besloot ik met haar mee te gaan. De tattooshop bleek zich te bevinden in de woonkamer van een nogal hippe Marokkaanse jongen die volhing met tekeningen en kunstwerken. Hoewel ik zelf nooit zo’n tattoo zou nemen moet ik eerlijk zeggen dat de stijl wel erg vet was. Adriana ging echter voor een “basic bitch” tattoo, namelijk een golfje aan de binnenkant van haar middelvinger. Hoewel de tattooeerder haar er nog vanaf probeerde te praten omdat hij het te basic vond, is ze er toch voor gegaan. Even later stonden we dus weer buiten met één tattoo rijker. Nogal een ervaring.

Art stijl van de tattooeerder

“Kijk mam, ik krijg een tattoo”

Haarband uitproberen die ik voor Adriana heb gemaakt

Ondertussen had Andrea me gebeld dat de golven door het stormachtige weer erg choppy waren (surfterm voor: rommelig en onvoorspelbaar) en het daarom geen goede surfcondities waren. Helaas dus toch geen surfen voor mij vandaag. We besloten daarom niet door te gaan naar het strand maar terug te gaan naar het hostel. Hier heb ik me opgefrist en daarna de film van gisteren afgekeken. Daarna hadden we afgesproken om met een groepje bij een Libanees restaurant in de straat te gaan eten. Het restaurant was van een Algerijns (?) oud vrouwtje dat geen Engels sprak maar wel uitgebreid al het eten in het Frans kwam toelichten. Ik heb werkelijker echt heerlijk gegeten, man wat is Libanees toch lekker. Daarnaast was het gezelschap erg gezellig, namelijk met Andrea, Adriana, Jack en Dennis. Vooral met/om Jack kun je echt ontzettend lachen dus we hebben een erg grappige avond gehad.

Lekker dipbordje voor mezelf gemaakt

Lekkerste eten ooit!!

Na het eten zijn we terug naar het hostel gegaan om nog even bij het kampvuur op het dakterras te zitten. Hier hebben we nog een beetje gechilld en Larbi heeft nog een paar klassiekertjes gezongen (lees: “Zina” en “Aïcha” hier in Marokko). Daarna waren we toch wel moe dus gingen de meesten naar bed. Omdat Adriana morgenochtend vroeg vertrekt hebben we nog afscheid van haar genomen. Morgen staat nog niks specifieks op de planning, maar ik wil sowieso surfen. Ik kijk even of dat met de les in de ochtend wordt of ‘‘s middags zelf. Slaap lekker!

Onhandelbaar haar na het surfen

Te lieve puppy op het strand, zal ik hem meenemen?

Terug in het hostel fristen we ons wat op waarna Andrea en ik naar het gebruikelijke cafeetje gingen om wat te eten en daarna te werken (lees: haken in mijn geval). Jack en Dennis hadden al gegeten dus zouden niet aansluiten. In het cafeetje heb ik lekker gekletst met Andrea en hadden we een heerlijke pastilla gegeten, een traditioneel Marokkaanse hartige taart, enorm lekker! Daarna kwamen we de Braziliaanse Caro tegen die aansloot waarna zij en Andrea gingen werken. Dit betekende voor mij tijd om mijn tweede haarband verder te haken. Na een paar uurtjes was deze af en ik was best tevreden over het resultaat moet ik zeggen. Na een aantal uur in het cafeetje te hebben gezeten besloten we maar terug te gaan naar het hostel. Hier hebben we wat spelletjes gespeeld met Jack en daarna getafelvoetbald met M’Hand erbij, een van de jongens uit het hostel. Helaas was ik vandaag dramatisch en heb ik alleen gewonnen toen ik bij M’Hand in het team zat omdat hij megagoed was.

Mega lekkere pastilla

We hebben altijd gezelschap tijdens het werken

Eindresultaat!

We hadden afgesproken om vanavond gewoon in het hostel te eten, wat goed uitkwam omdat ik toch nog een paar inbegrepen avondmaaltijden had vanuit m’n boeking. Na de spelletjes hadden we dan ook een lekkere maaltijd gehad met allerlei soorten groenten, aardappels en een soort visstoof in een paprika. Na het eten hadden we afgesproken met Caro (die niet in het hostel verblijft) om yoghurt te halen bij een kraampje verderop in het dorp. Een aantal waren hier al eerder geweest en het is een soort verborgen parel in Tamraght. Het is yoghurt met allerlei soorten zaden, pitten en rozijnen en honing en werkelijkwaar heerlijk. Na dit goede toetje gingen we weer terug naar het hostel waar we nog kort bij het vuur op het terras hebben gezeten.

We gingen een beetje op tijd richting bed vanavond omdat we morgen voor het ontbijt al willen gaan surfen. De wekker staat dan ook om 06:45, dus is een beetje op tijd slapen wel fijn. Hopelijk zijn de golven morgenochtend wat beter en is het minder winderig, zodat we lekker kunnen surfen. Volgens de voorspelling zal het in ieder geval beter worden dan vandaag, dus dat komt vast goed. Slaap lekker :)

Echte couscous! De portie was zo groot dat ik het niet op kon

We hebben altijd goed gezelschap hier

Toch niet zo’n lieve kat als hij me niet laat werken…

Terug in het hostel besloten we weer daar te eten ‘s avonds. Daarvoor heeft Andrea nog wat laatste werkdingen gedaan en heb ik wat gehaakt en begon ik aan haarband nummer 3. Het is erg schattig, Andrea heeft haar haarband constant gedragen nadat ik deze gisteren aan haar heb gegeven. Daarna besloten we een film te starten, en ik had geluk, want op de Italiaanse Netflix staat “Hitch”. Hier keken we een stukje van, waarna het avondeten kwam. Dit stelde weer niet teleur en ik heb erg veel gegeten. Na het eten hebben we nog wat op het dakterras gechilld met Jack en zijn we opnieuw het dorp in gegaan voor de heerlijke yoghurt. Als het zou kunnen zou ik het liefst elke avond deze yoghurt eten. Daarna zat ik wel echt propvol dus moest ik nog even uitbuiken op het dakterras. Terwijl de rest een fles rode wijn soldaat maakte (want Jack was in Agadir geweest en had hier alcohol kunnen kopen), haakte ik nog wat verder. Ondertussen konden we weer genieten van al Jack’s knotsgekke en grappige verhalen, die voor zijn doen nogal dronken was na alle wijn. Na een tijd op het dakterras gechilld te hebben besloten we maar te gaan slapen. Voor morgen hebben Andrea en ik (+mogelijk Jack) het plan gemaakt om na het ontbijt naar Taghazout te gaan, waar we willen surfen en daarna de stad in willen gaan om wat winkels te kijken. Ik ga op jacht voor een leuk surfshirt. Daarna zullen we waarschijnlijk naar het skatepark gaan voor de zonsondergang.

Heerlijk theetje om het avondeten af te sluiten

Jack aan zijn zoveelste joint van de avond terwijl hij een haar make-over krijgt

De dagen vliegen echt voorbij hier en zaterdag lijkt steeds dichterbij te komen. Ik heb wel enorm veel zin in Jonah’s komst en kan niet wachten om samen te surfen en leuke dingen te doen. Omdat Jonah pas zondag aankomt heb ik gevraagd aan het surfkamp of het mogelijk is dat ik pas zondag kom, zodat ik nog een nachtje langer in Lunar kan blijven. Voor nu ga ik lekker slapen. Tot morgen!

Taghazout fitcheck

Kittens!!

Omdat Andrea geen zin had om te betalen voor een taxi ging ze op zoek naar een lift. Ik vond liften geen geweldig idee, maar voor ik het wist had Andrea al een paar hippe surfers aangesproken die net hun surfboards op de auto aan het laden waren. Toevallig zouden ze langs Tamraght rijden en wilden ze ons wel een lift geven. Na even met de 2 jongens en het meisje gekletst te hebben leken ze erg aardig en zag ik het wel zitten. Het bleken 3 twintigers uit Londen te zijn die hier een maand verbleven en ook gingen surfen. Na een chille lift werden we netjes voor het hostel afgezet. Hier besloten we met de tijd die we hadden wat winkeltjes in Tamraght te bekijken, waar we zelfs nog wat tweedehands kleding hebben ontdekt. Daarna besloten we as usual naar Le petit kawa te gaan voor lunch en werk, voor mij ditmaal haken. Helaas hadden ze vandaag de vega pastilla niet, maar ik had nog steeds lekker een salade en crèpe gegeten. Daarna heb ik verder gehaakt voor mijn inmiddels derde haarband.

Onze lievelingskat in Le petit kawa

Aan avocado geen gebrek in m’n salade

Na een tijd in het café hadden Andrea en ik opnieuw de surf forecast bekeken en tot ons genoegen zagen we dat de golven in Tamraght rond zonsondergang zo slecht nog niet zouden zijn. Omdat we toch nog graag wilden surfen besloten we daarom voor een sunset surfsessie te gaan. Vol enthousiasme gingen we richting het hostel om onze spullen te pakken. Ik besloot deze keer geen surfboard en wetsuit van het hostel te huren, maar dit op het strand te doen. Hier aangekomen zagen we dat het niet zo druk was in het water en dat de golven er best goed uitzagen. Vol enthousiasme gingen we dan ook het water in en dit was echt top. We hebben beide meerdere goede golven kunnen pakken. Ik heb zelfs een goede echte “green wave” kunnen pakken, iets wat normaal niet zo goed lukt. Helemaal tevreden gingen we het water uit toen de zon onder was, omdat het toch wel donker begon te worden en het bovendien erg koud begon te worden. Het was wel echt een top sessie met voor ons beide succes én een mooie zonsondergang.

Prima uitzicht na het surfen

Terug in het hostel namen we een snelle douche en gingen we daarna wat eten samen met Dennis, Kati, Caro en Mark (een van de vrienden van Kati en Caro). Omdat ik niet megaveel honger had na de uitgebreide lunch besloot ik een panini met tonijn te eten, die precies genoeg was. Daarna wilden we wederom naar de yoghurtkraam, omdat het de laatste avond was van Kati en Caro en ze hier nog nooit waren geweest. Daar aangekomen bleek echter dat alle yoghurt op was, dus helaas zonder yoghurt gingen we weer terug naar het hostel. Hier hebben we nog even bij het vuur op het dakterras gechilld. Omdat we morgenochtend voor het ontbijt willen surfen gaat de wekker redelijk vroeg (rond 06:45) en gingen we een beetje op tijd. Het plan is om morgen samen met Mark en mogelijk Jack (als hij wakker wordt) te gaan. Daarna zorgen we dat we op tijd terug zijn voor het ontbijt en de rest van het plan voor de dag zien we morgen wel. Mogelijk gaan we met zonsondergang naar Taghazout. In ieder geval heb ik erg veel zin om morgenochtend lekker te surfen. Ik heb dan ook extra veel wekkers gezet om me niet zoals vorige keer te verslapen. Tot morgen!